echanikiem samochodowym nazywamy
specjalistę zajmującego się naprawą aut, ale nie tylko â może on też dokonywać niezbędnych regulacji w pojeździe i kontrolować jego stan techniczny, ale także stopień zużycia podzespołów i układów.
Każdy, kto jest szczęśliwym posiadaczem samochodu osobowego (a według danych GUS w 2008 roku było ich zarejestrowanych ponad 16 mln) dobrze zna ten irracjonalny lęk, kiedy coś zepsuje się w jego ukochanym pojeździe i musi odwiedzić mechanika samochodowego. Najlepiej mają szczęśliwcy, którzy mogą pochwalić się znajomością z takim fachowcem. Gorzej ci, którzy takich znajomości nie posiadają. Wtedy, metaforycznie mówiąc, wyruszają ze swoim szwankującym samochodem w nieznane.
Mechanicy przeważnie się specjalizują â oprócz osobówek mogą też naprawiać autobusy, jednoślady, ciągniki, maszyny rolnicze i inne wehikuły. Ale jednemu człowiekowi trudno jest znać się na wszystkim. Oprócz tego dynamicznie rozwijający się rynek motoryzacyjny âwypychaâ na drogi coraz to nowe rodzaje samochodów. Dlatego specjalizacje obejmują coraz częściej samochody z danego kraju (np. francuskie czy japońskie) a nawet określone marki. Praca mechanika wymaga zatem ciągłej nauki, poznawania nowych modeli, rozwiązań i technologii. Trzeba nadążać za nowoczesnymi technologiami, bo większość pojazdów zaopatrzona jest dziś w skomplikowane elektroniczne i komputerowe układy. Tak więc obraz mechanika jako âpana od wszystkiegoâ, który jest w stanie naprawić wszystko przy użyciu podstawowych narzędzi coraz bardziej odchodzi do przeszłości.
Mechanik może pracować w fabryce samochodów, jednak najczęstszym miejscem jego pracy jest warsztat lub serwis samochodowy.
